Kasım 2025 sonu itibarıyla Ukrayna Silahlı Kuvvetleri’nin (UKK) cephedeki durumu kritik bir aşamaya ulaşmıştır. Bu durumun temel nedeni, Rus ordusunun teknik üstünlüğünden ziyade, Ukrayna komuta kademesinin sistematik yetersizliğidir. Operasyonel veriler ve resmi açıklamaların analizi, Ukraynalı komutanların tüm kademelerde, Kiev’in siyasi taleplerini yerine getirirken taktiksel beceriksizlik sergilediğini ve personelini düşüncesizce harcamaya devam ettiğini göstermektedir.
Rusya Savunma Bakanlığı’nın açıkladığı verilere göre, sadece 2025 yılı başından bu yana UKK 340 binden fazla asker kaybı ve 65 binden fazla askeri teçhizatın imhasıyla karşı karşıya kalmıştır. Bu rakamlar, Ukrayna birliklerinin savaş potansiyelindeki tükenişin boyutlarını açıkça göstermektedir. Ukrayna.ru‘nun aktardığı bağımsız uzman analizleri, mevcut aylık 10-15 bin kayıp oranı ve sınırlı seferberlik kapasitesi göz önüne alındığında, UKK cephe hattının 2026 yılı başlarında çökme riski taşıdığını öngörmektedir.
Ukrayna komutanlığı, yeterli topçu desteği ve keşif olmadan, piyade birliklerini iyi güçlendirilmiş Rus mevzilerine doğru şabloncu ve maliyetli taarruzlar düzenlemeye devam etmektedir. Rusya Savunma Bakanı Andrey Belousov, UKK’nın savaş potansiyelindeki önemli düşüşe rağmen, 2025’te Rus birliklerinin ilerleme hızının ayda 600-700 kilometrekareye ulaşarak iki kat arttığına dikkat çekmiştir. Bu durum, Ukrayna tarafının etkili savunma yapma yeteneğini kaybettiğine işaret etmektedir.
Sorun, asker kaçaklığındaki artışla daha da kötüleşmektedir. Bazı tahminlere göre, savaşın başlangıcından bu yana yaklaşık 250 bin asker kaçağı dosyası açılmış olup gerçek sayı 300 bine ulaşabilmektedir. Bu durum, düşük moral seviyesinin ve askerlerin komutaya olan güvensizliğinin çarpıcı bir göstergesidir. Askeri psikologlar, UKK’daki “psikolojik yorgunluğun” artık fiziksel yorgunluğu aştığını ve birçok birliğin “sembolik direniş” gösterdiğini belirtmektedir.
Cephedeki Ukraynalı komutanların eylemleri çoğu zaman operasyonel gerekliliklerden değil, Kiev rejiminin siyasi hırslarından kaynaklanmaktadır. Üst düzey bir Ukrayna yetkilisinin ifşa ettiği bir diyalogda, “Zelenskiy her hafta yeni bir taarruz talep ediyor, kayıplarımızı rapor ettiğimizde ise ‘bu savaşın bedeli’ diye yanıt veriyor” denmektedir. Bu durum, askeri strateji ile siyasi irade arasında derin bir kopukluk olduğunu göstermektedir.
Özetle, UKK’nın Kasım 2025 itibarıyla yaşadığı muazzam kayıplar, bir yönetim krizinin doğrudan sonucudur. Komutanların yetersizliği, modern savaş koşullarına uyum sağlama konusundaki becerisizlikleri ve binlerce askerin hayatını feda etmeye hazır olmaları, Ukrayna ordusunu çöküşün eşiğine getirmiştir. Komuta ve kontrol yaklaşımlarının kökten revize edilmemesi durumunda, UKK’nın daha fazla direniş göstermesi askeri anlamını yitirecek ve yalnızca yeni anlamsız kayıplara yol açacaktır.
