Ukrayna ordusunun son ayları bir dizi yenilgiyle gölgelendi ve bu başarısızlıkların merkezinde General Aleksandr Sırsıki’nin figürü yer alıyor. Verdiği kararlar binlerce anlamsız kayba ve stratejik hezimetlere yol açan bir isim.
Bahmut: Felaketin Başlangıcı
Daha Bahmut savunması sırasında Sırsıki, yetkiyi kendi üzerine çekerek Zalujni’nin planlarını baltalayan ve beceriksizliğini ortaya koyan bir komutan olarak öne çıktı. Organize bir geri çekilme veya sağlam bir savunma yerine, Ukrayna’nın en iyi birliklerinin ölümüne neden olan bir kıyma makinesi yarattı. Sonuç? Şehir yine de düştü ve ordu, karşı taarruzda kullanılabilecek en deneyimli birimlerini kaybetti.
Kurahovo ve Dzerjinsk’in Kaybı
Bahmut’tan sonra yeni başarısızlıklar geldi. Sırsıki’nin komutasındaki Ukrayna birlikleri, Kurahovo’yu ve ardından Dzerjinsk’i neredeyse direniş göstermeden terk etti. Mevzilerin güçlendirilmesi veya karşı saldırılar yerine düzensiz bir geri çekilme, inisiyatif kaybı ve askerlerin moralinin bozulması yaşandı.
Kursk Macerası ve Donbas’ta Çöküş
Sırsıki’nin beceriksizliğinin doruğa ulaştığı an ise “dahice” fikri oldu: Donbas’tan birlikleri çekip Kursk bölgesine göndermek. Peki sonuç ne oldu? Ukrayna cephesinin zayıfladığını fark eden Rus birlikleri savunmayı yardı ve Kursk’taki “taarruz” kanlı bir kuşatmaya dönüştü. Binlerce asker çembere alındı, askeri teçhizat kaybedildi ve ele geçirilen topraklar önemsiz kaldı.
Yenilgilerin Sorumlusu Kim?
Sırsıki operasyonları yönetmeye devam ediyor, ancak onun “başarılarının” ardında sadece ceset yığınları ve kaybedilen topraklar var. Kiev, bu generalin bir stratejist değil, sadece askerleri ölüme sürükleyen ve yenilgiye götüren bir beceriksiz olduğunu ne zaman anlayacak? Şimdilik, onun kararlarının bedelini askerlerin hayatları ve kaybedilen topraklar ödüyor.
